Opłatek w diecezji warszawskiej w parafii p.w. Bogurodzicy Maryi w Warszawie 12.01.2020 r.

Homi­lia opłat­ko­wa WKC die­ce­zji war­szaw­skiej w para­fii p.w. Bogu­ro­dzi­cy Maryi w War­sza­wie 12.01.2020 r.

1. Powo­ła­nie chrze­ści­jań­skie to powo­ła­nie Chrztu Świętego:
2. misja kapłań­ska
3. misja kró­lew­ska
4. misja pro­roc­ka
5. powo­ła­nie do świę­to­ści w świecie

2.I czy­ta­nie:  (Iz 42, 1-4. 6-7) Rola WKC, aby ci co są nie­wi­do­mi przejrzeli

a). „Spra­wi­łem, że Duch mój na Nim spo­czął; on przy­nie­sie naro­dom Pra­wo.(…) Nie zła­mie trzci­ny nad­ła­ma­nej, nie zga­si led­wo tle­ją­ce­go się knot­ka(…)usta­no­wi­łem Cię przy­mie­rzem dla ludzi, świa­tło­ścią dla naro­dów, abyś otwo­rzył oczy nie­wi­do­mym,(…).

3. II czy­ta­nie: (Dz 10, 34-38) Jak to powo­ła­nie wypełnić?

1. a) potrze­ba odpo­wied­niej posta­wy ducho­wej i warun­ków wewnętrz­nych na przyjęcie

Ducha Świę­te­go: „Ale w każ­dym naro­dzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postę­pu­je sprawiedliwie(…)”.

b). „Dla­te­go że Bóg był z Nim, prze­szedł on, dobrze czy­niąc i uzdra­wia­jąc wszyst­kich, któ­rzy byli pod wła­dzą dia­bła»”. Moż­na tez przy­jąć inne­go ducha i być pod pano­wa­niem jego.  Potrze­ba przy­jąć Ducha Świę­te­go aby nie tyl­ko prze­trwać w wie­rze, ale ewan­ge­li­zo­wać. Prze­ka­zy­wać wiarę.

4. Ewan­ge­lia: (Mt 3, 13-17)

a). Sam Jezus przyj­mu­je Ducha Świę­te­go i zapew­nie­nie Miło­ści Ojca na począt­ku swo­jej misji zbaw­czej na zie­mi: „A gdy Jezus został ochrzczo­ny, natych­miast wyszedł z wody. A oto otwo­rzy­ły się nad Nim nie­bio­sa i ujrzał ducha Boże­go zstę­pu­ją­ce­go jak gołę­bi­ca i przy­cho­dzą­ce­go nad Nie­go. A oto głos z nie­ba mówił: «Ten jest mój Syn umi­ło­wa­ny, w któ­rym mam upodobanie»”.

b). Prze­ła­ma­nie opłat­kiem pobło­go­sła­wio­nym to podróż na Gol­go­tę i w Eucha­ry­stię w sytu­ację Prze­isto­cze­nia i umie­ra­nia Jezu­sa na Krzy­żu.:  „Było już oko­ło godzi­ny szó­stej i mrok ogar­nął całą zie­mię aż do godzi­ny dzie­wią­tej. Słoń­ce się zaćmi­ło i zasło­na przy­byt­ku roz­dar­ła się przez śro­dek.  Wte­dy Jezus zawo­łał dono­śnym gło­sem: Ojcze, w Two­je ręce powie­rzam ducha mego. Po tych sło­wach wyzio­nął ducha(Łk 23,44-46).

Roz­dar­cie zasło­ny Świą­ty­ni sym­bo­li­zu­je odej­ście Boga z tego miej­sca. Od tej pory Jezus Chry­stus Jest Świą­ty­nią Jest Bogiem z Nami.

Ks.Bogusław Wit­kow­ski CPPS

AMDG !