Na dzisiejszym czuwaniu nocnym rozważaliśmy kolejne wezwanie modlitwy Pańskiej: „przyjdź królestwo Twoje…”.
Królestwo Boże to termin, który można rozumieć na dwa sposoby. Pierwsze z nich, to aktualne królowanie Boga, który jako dobry władca szczególnie troszczy się o ubogich, sieroty i wdowy. Kiedy po niewoli egipskiej Izraelici przybyli do Ziemi Obiecanej zażądali od Samuela – proroka Pańskiego króla, który będzie nad nimi rządził. Bóg przez Samuela namaszcza na króla Saula, ale zaznacza, że to On nadal jest Królem nad Izraelem (1 Sm 12,12). Drugie rozumienie tego zwrotu, to czas sądu ostatecznego, kiedy czyniący dobro zostaną oddzieleni od grzeszników.
Kiedy Jezus używa tego terminu w Modlitwie Pańskiej prawdopodobnie odnosi się do pierwszego rozumienia i chce, aby w tej prośbie wyrażało się pragnienie przywrócenia godności najbardziej pokrzywdzonym.
Mówiąc o Królestwie Bożym musimy sobie uświadomić, że ma ono swą etykę i niesie ze sobą wymagania. Wyszczególnić można cztery główne warunki rozwoju Królestwa Bożego we własnym życiu: nawrócenie, uwierzenie, naśladowanie i radykalizm.
Nawrócenie rozpoczyna naszą drogę wiary. W nawróceniu chodzi o zwrócenie się do Boga z prośbą o przebaczenie. Zwracamy się o pomoc bo uwierzyliśmy, że jedynie Jezus może nas wyrwać z sideł zła i dać upragnioną wolność. Od tej pory zaczynamy naśladować Jezusa formując sumienia poprzez słuchanie i wcielanie w życie Słowa Bożego. Ostatni etap często jest najtrudniejszy. Decydując się na naśladowanie Jezusa godzimy się na radykalizm moralny, którego On nauczał. Wypełnienie tych wymagań spowoduje rozwój Królestwa Bożego, tak jak w opowiedzianej przez Jezusa przypowieści o ziarnku gorczycy. Z małego ziarnka wyrośnie drzewo, w którego gałęziach będą gnieździły się ptaki.
Kolejne punkty czuwania nocnego:
- rozważanie Pisma Św.,
- tańce uwielbienia,
- adoracja Najświętszego Sakramentu,
- niedzielna Eucharystia rozpoczynająca Adwent.
Serdecznie zapraszamy za miesiąc, w pierwszą sobotę.